Lefkas [2004, 2013]
Lawrence Durrell noemt Lefkas a sad little island omdat het maar net aan een eiland is: een steeds dichtslibbend kanaal is het enige wat het scheidt van het vasteland. Verder zag hij er some pretty inland scenery, maar het meest aantrekkelijke waren in zijn ogen toch de witte kliffen van de westkust. Op de plek waar ze het hoogst zijn, aan de zuidwest punt (waarop nu een vuurtoren staat), zou de dichter Sappho haar dood tegemoet zijn gesprongen - of gevallen. Oude legenden van later datum suggereren dat zo'n sprong je direct naar de onderwereld voert en in de Romeinse tijd werd de 72 meter duik - de Katapontismos - als offer aan de goden uitgevoerd. Overleefde de springer de val, dan werd deze uit de zee opgevist, maar wel verbannen naar een ander dorp op het eiland. Lawrence Durrell raakt hier in vervoering en schrijft - in plaats van ons meer over het eiland te vertellen - over de god Pan (wiens aanwezigheid in Griekenland nog voelbaar zou zijn) en over Homerus en Schliemann. Ook interessant, maar het eiland zelf komt er (zoals vele andere in zijn Greek Islands) wat bekaaid vanaf.
Eén observatie van Durrell is het waard om hier te citeren, omdat deze goed het gevoel weergeeft dat ik had bij vroegere bootreizen en bij het bekijken van foto's van Griekse zee-landschappen: [navigation] is notoriously difficult, for the island shapes shift with every movement and appear to superimpose themselves one upon the other; outlines mix and cohere, and often what appears to be one whole island turns out to consist of three lying together in the direct line of vision.
Lefkas is een ontegenzeggelijk mooi eiland. Vooral de stranden aan de westkust, zoals Kathisma en Porto Katsiki, hebben grote indruk gemaakt. Lefkas-stad is door een aardbeving in 1825 verwoest, maar de bewoners hebben een leuke stad teruggebouwd, die verrast door het gebruik van (vaak kleurig geschilderde) metalen golfplaat. Deze bouwwijze volgde Britse regels voor aardbeving-bestendigheid. Het binnenland is helaas wat slecht toegankelijk - onze pogingen om vanuit het zuiden het aardige dorp Karya te bereiken liepen in 2004 op niets uit - maar Durrell's pretty scenery is niets teveel gezegd. Wij verbleven op het eiland in hotels boven het drukke, moderne en wat saaie Nidri en in het even toeristische maar schilderachtiger Agios Nikitas en in villa's aan zee hoog boven Sivota en Tsoukalades. De zee-boot-en-eiland foto's hieronder zijn vanuit de villa bij Sivota gemaakt.
Jammer dat op Lefkas (net zoals - in wat mindere mate - op Corfu, Kefalonia, Kreta en Rhodos) - waarschijnlijk gedwongen door het bergachtige binnenland - een hoofdverkeersweg langs de kust is aangelegd. Dit doet duidelijk afbreuk aan de schoonheid van het landschap en maakt wandelen in sommige kustplaatsen - waar de weg dwars doorheen loopt - ronduit gevaarlijk. Nidri heeft om die reden inmiddels een rondweg gekregen. Misschien is dat één van de redenen waarom wij buureiland Paxos zo aantrekkelijk vinden: daar loopt de hoofdverkeersweg (voor zover je daar op Paxos van kunt spreken) voor een groot deel door het binnenland en hebben de mooie baaien aan de noordoostkust en de kliffen aan de westkust alleen te maken met bestemmingsverkeer.
