Kefalonia [2006, 2010, 2015]
Kefalonia is het grootste van de Griekse eilanden in de Ionische zee, maar heeft toerisme - in tegenstelling tot Corfu - lang buiten de deur gehouden. Daar kwam vanaf 2001 flink wat verandering in door de verfilming van Louis de Bernières' Captain Corelli's Mandolin, met als centraal thema het bloedbad dat het Duitse leger in 1943 heeft aangericht onder de op het eiland gelegerde Italiaanse militairen.
Veel historische sites heeft Kefalonia niet te bieden; de aardbeving van augustus 1953 heeft het eiland hard getroffen. De mooie stad Argostoli, met nog veel Venetiaanse architectuur, is vrijwel met de grond gelijk gemaakt. Ook veel andere dorpen op het eiland zijn getroffen en vaak niet meer opgebouwd. Nu zijn dat overwoekerde spookdorpen met louter ruïnes, zoals "Old Skala" in het Zuidoosten. Alleen Fiscardo, in het uiterste noorden, is bij de aardbeving redelijk gespaard gebleven.
Het eiland heeft prachtige, heel diverse landschappen: van een liefelijke, relatief vlakke kuststrook in het zuiden, via het woeste Enos gebergte tot de mooi beboste heuvels in het midden en noorden. Zelfs Lawrence Durrell was gecharmeerd, hoewel hij ook hier een kritische noot toevoegde: There is no doubt about its handsomeness [...] but atmosphere is important, and Chephalonia does not have much. Als mogelijke oorzaak noemt hij het ontbreken van een "zwaartepunt" op het eiland; het herbouwde Archostoli vervult die functie niet echt.
Het eiland heeft mooie stranden en rotskusten. Stranden liggen vooral aan de west- en zuidkust, met Myrtos en het rode strand Xi als bekendste. Tijdens onze vakanties op het eiland hebben we op veel plaatsen gelogeerd: in Argostoli, Assos, Sami en Moussata en op korte afstand van Fiscardo, Agia Efimia en Skala. Met brommer en auto hebben we vrijwel het hele eiland doorkruist. Het eiland is zo groot en divers dat ik de foto's hieronder per gebied presenteer.
Assos en het Myrtos-strand
Assos
Assos is een dorp aan de noordwest kust van Kefalonia, prachtig gelegen aan een landengte die de toegang vormt tot een groen schiereiland. Op dat schiereiland slingert een pad omhoog tot aan de restanten van een burcht. De natuurlijke haven van het dorp, omgeven door kleurige huizen en hoge bomen, moet een van de meest gefotografeerde plekjes van Kefalonia zijn. In het dorpje zelf zijn nog wat restanten te vinden van Venetiaanse huizen, zwaar beschadigd door de aardbeving van 1953. Overdag wordt het plaatsje onder de voet gelopen door busladingen toeristen, maar 's avonds hing er (in 2006) in de tavernes rond de haven een rustige, bijna intieme, we-zijn-weer-onder-elkaar sfeer.
Myrtos
Iets ten zuiden van Assos ligt het Myrtos strand, dat op ieder lijstje van "de mooiste stranden van Griekenland" voorkomt. Het uitzicht op strand en zee tijdens de bochtige afdaling vanaf de hoofdweg is inderdaad fenomenaal: de zee kan hier op sommige dagen alle kleuren aannemen, van melkwit, via turquoise tot diepblauw. Het strand zelf kon ons wat minder bekoren. Het is zo groot dat je je er wat verloren voelt en het kan er - doordat het wat beschut ligt - erg heet worden. Toen wij er waren maakten de golven (zie laatste foto) wel veel goed.
Fiscardo en Ierousalim
Fiscardo
Fiscardo is, net als Assos, een mooi en kleurrijk havendorpje. Het ligt in het uiterste noorden van Kefalonia en is grotendeels gespaard gebleven tijdens de grote aardbeving van 1953. Er is dan ook nog wat Venetiaanse architectuur terug te vinden. Het dorp is inmiddels zeer toeristisch en veel bootexcursies (o.a. vanuit Lefkas) doen het dagelijks aan. De fotoserie hieronder begint wat zuidelijker aan de oostkust, ter hoogte van de Foki-baai, met uitzicht op het eiland Ithaka en met afbeeldingen van ruïnes en geiten in het weelderig groene landschap. Na de foto's van Fiscardo volgen enkele van het binnenland (met lavendelveld!) en van de merkwaardige rotskust van Irusalem aan de noordwest kust van het eiland.
Agia Efimia en Sami
Agia Efimia
Agia Efimia ligt aan de noordoost kust van Kefalonia, op het punt waar het eiland in oost-westelijke richting smal is. Een vriendelijk dorp met uitsluitend moderne bebouwing dat een belangrijke aanlegplaats is voor plezierjachten. Vanuit het dorp kun je een goed bewegwijzerde wandeling maken door het dal van Pylaros, via het dorpje Markata naar de westkust, ter hoogte van het Myrtos strand. Ook in Markata herinneren veel ruïnes aan de aardbeving van 1953. Op de berg hoog boven Agia Efimia ligt in een mooie omgeving het klooster Thematon en - op de top - een rij moderne windmolens.
Sami
Sami ligt wat zuidelijker aan de oostkust van het eiland. Ook dit is een vriendelijk ogend, modern dorp, dat ook nog eens in de nabijheid ligt van het niet onaardige, door veel groen omringde strand AntiSamos. Het achterland van Sami is wat vlakker dan dat van Agia Efimia, maar zeker zo mooi. Ook hier is een prachtige wandeling uitgezet, nu naar het klooster van Agioi Fanentes, met schitterende uitzichten over zee en kust. Een belangrijke toeristische trekpleister van Sami is de (ingestorte) Melissani grot, met diepblauw brak water. Het maakt deel uit van een waterstroom die onder het eiland door van de west- naar de oostkust loopt en die zo sterk is dat het aan beide kusten watermolens kon aandrijven.
Het Zuiden en Livadi
Het Zuiden
Ten zuiden van het Enos gebergte loop het land vrij geleidelijk af naar zee. Prima terrein voor bebouwing en de appartementen, landhuizen en modern ogende kerken schieten hier dan ook uit de grond. Het landschap is mooi, maar haalt het - vinden wij - niet bij het midden en noorden van het eiland. Het oude dorp Skala dat tegen de berg aan lag, is door de aardbeving van 1953 verwoest en is nu een spookdorp met vervallen poort, begraafplaats en een verroeste olijfpers. Het nieuwe Skala, aan de kust herbouwd, is een weinig interessant toeristenstadje. Het zandstrand is hier breed, maar langs de rest van de zuidkust smal en niet erg uitnodigend. In het westen, richting Archostoli ligt tegen de bergrug de Venetiaanse burcht Agios Georgios met weids uitzicht over de zuidkust. Tussen de bergruggen in ligt het modern ogende klooster Agios Gerasimos in een mooie vallei, waarin ook het Rombola wijnhuis te vinden is. Het Enos gebergte is hoog en woest en biedt aan de westzijde uitzicht over Archostoli en het daarachter liggende schiereiland.
Livadi
De baai tussen Archostoli en het schiereiland waarop Livadi ligt is lange tijd een moerassig gebied geweest waar (malaria)muggen welig tierden. De Brit Charles Napier (Kefalonia’s Inspecting Field Officer ten tijde van het Brits protectoraat, 1815-1864) zag het dan ook als zijn belangrijkste taak - naast de aanleg van goede wegen - om die moerassen te dempen. Overigens niet vanwege de muggen - de oorzaak van malaria was destijds onbekend - maar vanwege de "slechte lucht" (mala aria) die vanuit de baai Archostoli kon bereiken.
