Alonissos [1998, 2021]

Alonissos hebben we in 1998 bezocht tijdens een dagexcursie vanuit Skopelos. We waren benieuwd naar dit derde eiland in de Sporadenreeks, dat in de gidsen beschreven werd als een klein, groen en niet erg toeristisch 'wandeleiland'. Tijdens die excursie bezochten we het door een aardbeving grotendeels verwoeste en vrijwel verlaten dorp Chora, hoog op een bergrug gelegen en het strand van Agios Dimitrios. Dat korte bezoek beviel ons, maar pas in 2021 brachten we wat langere tijd op het eiland door. Door Corona en het weer gehinderd hebben we Alonissos echter niet optimaal verkend en de oogst aan foto’s was bescheiden. Wat meespeelde is dat - ondanks het mooie groene landschap - onze hoge verwachtingen niet helemaal waargemaakt werden: de huidige hoofdstad Patitiri heeft niet veel karakter, het inmiddels opgeknapte Chora ligt prachtig maar voelt als een openluchtmuseum dat uitsluitend tijdens etensuren tot leven komt en de stranden die we hebben bezocht vonden we, verwend als wij zijn, maar zo-zo. Het in reisgidsen bejubelde Steni Vala stelde ons ook wat teleur: een kleine baai, een rij restaurants, een lelijke supermarkt, wat boten en een vuilstort. Waarschijnlijk hadden we een positiever beeld gekregen als we meer gedaan hadden waar het eiland mee adverteert: wandelen. 

Aan Lawrence Durrell’s Greek Islands hebben we in dit geval niet veel: hij lijkt het vooral jammer te vinden dat de naam van dit eiland niet met een S begint, zodat het zou passen in zijn theorie over de naamgeving van de overige eilanden die deel uitmaken van de Sporaden: Skiathos, Skopelos en Skyros.