In een bespreking van Corfu kun je niet om de Britse broers Lawrence en Gerald Durrell heen, die samen met hun moeder, broer Leslie en zuster Margot van 1935-1939 op het eiland hebben gewoond. Onder de bezielende leiding van Theodore Stephanides ¹ heeft Gerald Durrell ² de fauna op het eiland leren kennen en liefhebben. Later publiceerde hij drie geromantiseerde boeken over die periode, die nu bekend staan als The Corfu Trilogy  (met My Family and Other Animals als eerste deel) ³. Zijn broer Lawrence schreef in Prospero’s Cell ook over Corfu, maar met meer literaire pretentie, zoals al uit de titel blijkt (Prospero's Cell verwijst naar het eiland in Shakespeare's The Tempest ). Het begin van dat boek liegt er ook al niet om: ‘Other countries may offer you discoveries in manners or lore or landscape; Greece offers you something harder - the discovery of yourself’. Het is niet verbazingwekkend dat Lawrence Durrell vriend en bewonderaar was van Henry Miller, een Griekenland-liefhebber die in zijn The Colossos of Maroussi ook al niet wars was van gewichtigdoenerij. Prospero's Cell  is desondanks zeer lezenswaard, al was het alleen maar vanwege het prachtige relaas over de Patroonheilige van het eiland, St. Spyridon, aan wie heel veel mannen op het eiland hun voornaam (Spiros) te danken hebben. Vanwege hun bijdrage aan de ontwikkeling van Corfu zijn Gerald en Lawrence in Corfu-stad geëerd met een parkje in de buurt van het oude fort, The Durrell Memorial Gardens, waarin ook hun bronzen bustes te vinden zijn.

Het derde deel van Gerald Durrell’s trilogie heet The Garden of the Gods en dat lijkt mij een treffende karakterisering van Corfu uit de tijd dat hij er met zijn familie verbleef. Die tijd ligt ver achter ons; hoewel het eiland nog steeds veel aantrekkelijks biedt heeft het op veel plekken ernstig geleden onder de ongebreidelde groei van het toerisme. De lange kuststrook ten noorden van de hoofdstad bestaat vooral uit bedrijfsgebouwen en lukraak opgetrokken hotels aan een drukke autoweg. Pas in het binnenland en langs de kust bij Nissaki, waar de steile helling van de Pantokrator hotelbouw bemoeilijkt, kun je een indruk krijgen van wat het eiland ooit te bieden had. Aan die noordoost kust ligt ook het dorpje Kalami, waar Lawrence Durrell met zijn toenmalige vrouw Nancy Myers heeft gewoond. Zijn uitgebouwde huis is nu restaurant “The White House” waarvan de eigenaars dankbaar gebruik maken van de populariteit van de Durrells. Heel zorgvuldig doen ze dat niet: Beelden van dieren in en rond het restaurant suggereren dat Gerald er heeft gewoond en op hun uithangborden staat over de jaren heen de naam Durrell consequent verkeerd gespeld.