Kreta [1978, 1984, 2009]
Schitterende landschappen, mooie stranden, interessante bezienswaardigheden, Kreta heeft het allemaal. Maar toch miste ik iets: het eilandgevoel. Lawrence Durrell heeft het over eilanden als 'a little world, surrounded by the sea' , maar Kreta kan je met de beste wil van de wereld geen 'little world' noemen. Tweehonderd (200!) keer de oppervlakte van ons favoriete Paxos, het eiland waarop je in een uur of (maximaal) een paar uurtjes onder de olijfbomen door van kust naar kust slentert. Als je ermee kunt leven dat je daarvoor op Kreta in de auto moet stappen en soms drukke snelwegen moet trotseren, valt er veel te genieten. Prachtige wandelingen, o.a. door een aantal kloven aan de zuidkust, de hoogvlakte van Lassiti, de resten van de Minoïsche beschaving bij Knossos, het museum van Heraklion, de stad Chania, noem maar op. Voor geïnteresseerden in de Minoïsche beschaving op het eiland en de twee archeologen die daar onderzoek naar hebben gedaan: Evans en Schliemann, is 'The Bull of Minos' van Leonard Cottrell een aanrader.
Lawrence Durrell is onder de indruk, en besteedt dan ook meer dan 50 pagina's aan wat hij 'het meest Griekse van alle eilanden' noemt. Hij benadrukt de woestheid van het landschap: '... it's ruggedness and its sudden changes of weather make it a disquieting place for the visitor. [...] Yes, it is a strange place , full of echoing wind-haunted valleys and grand glades, of plains full of secret villages which lie baking in the noonday sun, of mountains with holm-oak forests where the charcoal burners stand, like black demons, over their fuming pits'. En over de Kretenzers: ze hebben alles gezien, 'the collapse of the Minoan Empire, the rise of Venice, the slave markets of Turkey, Nazi parachutists and American hippies - nothing has been spared them. If they remain a trifle sceptical and shy, brusque and censorious, it is hardly surprising.'
In 1978 kampeerden we op het strand van Matala (waar de hippies net uit de beroemde grotten waren verdreven), in 1984 overnachtten we in kamers (domatia) in Paleochora en Heraklion en in 2009 in villa's aan de kust ten oosten van Irapetra en in de heuvels boven Agios Nikolaos. De foto's hieronder zijn genomen tijdens die laatste vakantie, waarin we drie weken lang alleen de meest oostelijke punt van het eiland met onze Suzuki Jimny hebben doorkruist. Ruig landschap, stille stranden en de beroemde boom-klimmende geiten!
